Wentylacyjny poradnik - GWC samodzielnie

Część III poradnika

W tym dziale dowiesz się

Jak wykonać GWC samemu - poradnik

W dalszej części kilka dodatkowych ważnych wskazówek wykonawczych:

• jak wyposażyć wykop GWC
• jak ukształtować złoże żwirowe
• jak wyposażyć GWC w zraszacz wody
• jak zaizolować żwirową masę akumulacyjną
• jak wykończyć miejsce GWC

GWC - przygotowanie i uzbrojenie wykopu

Dno wyrównujemy piaskiem warstwą grubości 5 cm i dobrze go ubijamy.
Na dno na piasek kładziemy siatkę ogrodową z tworzywa o oczkach 15x15 mm. Zadaniem siatki jest ustabilizowanie i wzmocnienie podłoża pod żwir. Zaopatrujemy się w geowłókninę szerokości 2,0 m, którą rozwijamy dookoła wzdłuż boków wykopu (ale nie na dnie wykopu). Geowłóknina będzie zabezpieczać boki GWC na styku wykopu ze żwirem i chronić złoże przed zanieczyszczeniem. Następnie wzdłuż dłuższych brzegów wykopu ułożyć dwie rury - jedną doprowadzającą powietrze i drugą zbierającą powietrze. Rury te powinny być ułożone równolegle w odległości ok. 2,5m od siebie. Mogą to być rury kanalizacyjne fi 200mm perforowane, tj. z nawierconymi w nich otworami (fi 20÷30mm), przez które będzie wędrowało powietrze. Rury te trzeba owinąć siatką ogrodniczą z tworzywa sztucznego o oczkach 10-20mm. Rurę doprowadzającą połączyć z czerpnią terenową, zaś rurę zbierającą podłączyć do domu, do rekuperatora. Ważne też jest aby podłączenie do domu (rurę pomiędzy GWC a domem) dobrze zaizolować przed przemarzaniem, aby nie zepsuć efektu wymiennika gruntowego.

    GWC żwirowy - przekrój poprzeczny

GWC - warstwa żwiru

Żwir powinien mieć granulację 2-5 cm i powinien być płukany (nie może być zamulony czy zabrudzony). Warstwa żwiru powinna mieć grubość ok. 0,30m.
Jak widać, warstwa żwiru w GWC nie powinna być gruba.
Co prawda więcej żwiru to i większa pojemność cieplna złoża, ale gruba warstwa będzie się dłużej regenerować. Lepiej ten żwir rozłożyć cieńszą warstwą na większej powierzchni, niż wykopać głęboki dołek i nasypać do niego grubą warstwę żwiru.
Takie rozłożenie żwiru zapewni większą powierzchnię wymiany ciepła z leżącym pod nim gruntem oraz szybszą regenerację złoża. A większa powierzchnia wymiany ciepła pomiędzy żwirem a leżącym pod nim gruntem, to większa wydajność GWC i większy uzysk energii z gruntu. Zmniejszenie głębokości wykopu może mieć też znaczenie przy wysokim poziomie wód gruntowych, a wykonanie takiego spłaszczonego GWC jest łatwiejsze i tańsze.
Można też zastępczo zastosować tłuczeń granitowy lub inny, ale żwir będzie tu najlepszy. Trzeba natomiast dobrze sprawdzić, czy tłuczeń nie jest czasem zasiarczony lub zanieczyszczony, bo to zepsułoby cały nasz wysiłek. Kruszywa zasiarczone wydzielają nieprzyjemną woń zgniłych jaj - w domu zrobiłoby się nieprzyjemnie.

Jak układać żwir w GWC

Układanie żwiru zaczynamy od obłożenia rur perforowanych wyselekcjonowanymi większymi ziarnami żwiru 4÷5cm warstwą ok. 10-15cm.
Potem na dno wykopu układamy wyselekcjonowany żwir - też o grubszym uziarnieniu 4÷5cm - warstwą ok. 10cm. Trzeba to zrobić ręcznie. Jeśli mamy możliwość zamówienia oddzielnie dwóch różnych frakcji żwirowych (większej ~5cm i mniejszej ~2cm), to będzie nam łatwiej.
Takie rozłożenie żwiru wymusi większy przepływ powietrza przez dolną część złoża żwirowego, a więc w bliskim kontakcie z gruntem rodzimym, znajdującym się pod złożem. Zapewni to szybszy przepływ ciepła z gruntu do powietrza wentylacyjnego, a tym samym zwiększy wydajność GWC. I o to właśnie chodzi - żeby GWC działał możliwie najefektywniej. Tak zbudowany GWC żwirowy, w działaniu będzie przypominał płytowy GWC.
Dopiero po ułożeniu tej warstwy sypiemy pozostałą część żwiru do pełnej grubości złoża ~30 cm.
Górną powierzchnię żwiru wyrównujemy ze spadkiem 1% w jednym kierunku albo od środka w dwóch kierunkach na boki.
Po ułożeniu żwiru, geowłókninę zawijamy na górę złoża żwirowego.

GWC żwirowy - zraszacz

Na górnej powierzchni żwiru można też zastosować system zraszania złoża żwirowego, co pozwoli na częściowe nawilżenie powietrza zimą i poprawi efektywność cieplną GWC (złoże żwirowe na wilgotnym podłożu szybciej się regeneruje). Wystarczy kilkanaście metrów rurki instalacyjnej, którą zamkniemy na końcu i ułożymy spiralnie na wierzchu żwiru, a po długości przewiercimy (podziurawimy) cienkim wiertłem co np. 20cm. Rurkę tę podłączamy do instalacji wodociągowej. Można tu też wykorzystać zraszacz typu ogrodowego. Rurki zraszacza trzeba ułożyć starannie tak, aby później ciężar nasypu ich nie zmiażdżył, bo cała nasza praca pójdzie na marne. W zimie, co parę dni trzeba otworzyć zawór wody o na ok. 1-2 godziny żeby nawodnić złoże żwirowe i jego podłoże.